Ερωτικά γράμματα από σπουδαίους άνδρες...

Η Άννυ Ζουργού μεταφράζει για το moirasou.org ένα από τα αγαπημένα της ερωτικά γράμματα.

Στην παρακάτω φωτογραφία με τον...Ρωμαίο της. Γιατί όσο κι αν μεγαλώνουμε, εμείς εξακολουθούμε να θέλουμε να είμαστε η Ιουλιέτα του Ρωμαίου που επιλέξαμε να πρωταγωνιστεί στο παραμύθι μας... Στο δικό μας παραμύθι...

Love Letters of Great Men
(Ludwig van Betthoven to his Immortal Beloved)

Good Morning, on 7 July
Even in bed my ideas yearn towards you, my Immortal Beloved, here and there joyfully, then again sadly, awaiting from Fate, whether it will listen to us. I can only live, either altogether with you or not at all. Yes, I hate determined to wander about for so long far away, until I can fly into your arms and call myself quite at home with you, can send my soul enveloped by yours into the realm of spirits- yes, I regret, it must be. You will get over it all the more as you know my faithfulness to you; never another one can own my heart, never- never! O God, why must one go away from what one loves so, and yet my life in W. as it is now is a miserable life. Your love made me the happiest and unhappiest at the same time. At my actual age I should need some continuity, sameness of life- can that exist under our circumstances? Angel, I just hear that the post goes out every day- and must close therefore, so that you get the L. at once. Be calm- love me- to-day-yesterday.
What longing in tears for you- You- my Life- my All- farewell. Oh, go on loving me – never doubt the faithfullest heart
Of your beloved
L
Ever thine.
Ever mine.
Ever ours.



Καλημέρα, 7 Ιουλίου
    Ακόμα και στο κρεβάτι οι σκέψεις μου γέρνουν με λαχτάρα προς εσένα, Αθάνατη Αγάπη μου, εδώ κι εκεί, άλλοτε χαρούμενα, άλλοτε πάλι θλιμμένα, αναμένοντας από τη Μοίρα αν θα μας εισακούσει. Μπορώ να ζήσω είτε μαζί σου, είτε καθόλου.  Ναι, αποφάσισα να περιπλανιέμαι για τόσο πολύ, μακριά, ωσότου να μπορώ να πετάξω μέσα στην αγκαλιά σου και να νιώσω ήρεμος στο σπίτι μου, να μπορώ να στείλω πια την ψυχή μου, με φάκελο τη δική σου, στον κόσμο των πνευμάτων- ναι, λυπάμαι, εκεί πρέπει να είναι. Θα το ξεπερνάς όλο και περισσότερο, όσο θα ανακαλύπτεις την πίστη μου σε σένα. Ποτέ καμία άλλη δεν μπορεί να έχει την καρδιά μου, ποτέ – ποτέ! Θεέ μου, γιατί να πρέπει να φεύγουμε μακριά από αυτά που αγαπάμε τόσο πολύ, κι όμως, η ζωή μου στη Β. όπως είναι τώρα είναι μίζερη ζωή. Η αγάπη σου με έκανε τον πιο ευτυχή και τον πιο δυστυχή ταυτόχρονα. Στην ηλικία μου θα έπρεπε να επιζητώ κάποια συνέχεια, τη ρουτίνα της ζωής- μπορεί άραγε αυτό να υπάρξει στη δική μας περίπτωση; Άγγελέ μου, μόλις μαθαίνω ότι το ταχυδρομείο αποστέλλεται καθημερινά- και γι’ αυτό πρέπει να σ’ αφήσω, για να παραλάβεις το γράμμα μου άμεσα. Να είσαι ήρεμη- να μ’ αγαπάς- σήμερα- χθες.
    Πόση επιθυμία στα δάκρυά μου για σένα- Εσένα- Ζωή μου- τα Πάντα μου- αντίο. Συνέχισε να με αγαπάς- ποτέ μην αμφισβητήσεις την πιο πιστή καρδιά
Του αγαπημένου σου
Λ.
Για πάντα δικός σου.
Για πάντα δική μου.
Για πάντα μαζί.

***Στη δική μου… αγάπη και σε όσους ερωτεύονται παντοτινά.


Υγ: Συγχωρέστε μου την ερασιτεχνική μετάφραση. 
                                    Άννυ

Πώς να μιλάτε σ΄οποιονδήποτε, οποτεδήποτε, οπουδήποτε...

Από το βιβλίο ¨Τα μυστικά της σωστής επικοινωνίας¨ του Larry King

 

Τα κοινά σημεία των καλών συζητητών:

• Βλέπουν τα πράγματα από διαφορετική γωνία, επειδή εκφράζουν απρόσμενες απόψεις πάνω σε πολύ οικεία θέματα. 
• Έχουν πλατύ ορίζοντα. Σκέφτονται και συζητούν θέματα και εμπειρίες πέρα από τους τομείς της καθημερινής τους ζωής. 
• Είναι ενθουσιώδεις, επειδή εκδηλώνουν πάθος για ό,τι κι αν κάνουν και ενδιαφέρονται για ό,τι τους λέτε τη συγκεκριμένη στιγμή.
• Δεν μιλούν συνεχώς για τον εαυτό τους.
• Είναι περίεργοι. Ρωτούν: Γιατί; Θέλουν να μάθουν περισσότερα για αυτο που τους λέτε. 
• Εκδηλώνουν συμπάθεια. Προσπαθούν να βάλουν τον εαυτό τους στη θέση σας, να αποκτήσουν σχέση με ό,τι τους λέτε. 
• Έχουν αίσθηση του χιούμορ. Και δεν παραλείπουν να το χρησιμοποιούν και στον εαυτό τους. Στην πραγματικότητα οι καλύτεροι συζητητές διηγούνται συχνά ιστορίες για τον εαυτό τους. 
• Έχουν το δικό τους ύφος στη συζήτηση. 

Πώς θα σπάσετε τον πάγο - συζήτηση με αγνώστους. 

• Ξεπεράστε τη δειλία - τόσο τη δική σας, όσο και τη δική τους. 
• Κάντε την αρχή. 
• Αποφύγετε τις ερωτήσεις που έχουν απάντηση ¨ναι¨και ¨όχι¨. 
• Ακούτε τί έχει να σας πει ο άλλος. 
• Διατηρήστε καλή οπτική επαφή με τον συνομιλητή σας. 

Πώς θα επεκτείνετε τη συζήτηση.

• Διαλέξτε θέμα που μπορούν να συζητήσουν όλοι. 
• Αναζητήστε απόψεις όλων. 
• Βοηθήστε το πιο συνεσταλμένο άτομο της παρέας. 
• Μη μονοπωλείτε τη συζήτηση. 
• Μην κάνετε ανάκριση τρίτου βαθμού στο συνομιλητή σας. 

 Και μη ξεχνάτε...

...ανεξάρτητα από το πόσο καλός συζητητής είστε, υπάρχουν στιγμές που είναι καλύτερα να σωπαίνετε.

Τα δεδομένα και το...δεδομένο.

Ένα και ένα κάνουν δύο. ΄Η μήπως όχι πάντα;

Η σημερινή μου ανάρτηση, θα μπορούσε να είναι η συνέχεια του άρθρου που ανέβασα στις 13-08-2012  (http://moirasou.blogspot.gr/search?updated-max=2012-08-16T08:23:00-07:00&max-results=1&start=9&by-date=false). Τώρα που το καλοσκέφτομαι, βέβαια, θα μπορούσε και να μην είναι.

Σήμερα λέω να μιλήσουμε για τα δεδομένα. Για το δεδομένο. Και για εκείνα τα δεδομένα που δεν οδηγούν απαραίτητα στο ¨δεδομένο¨ που είχαμε εμείς εκ των προτέρων στο μυαλό μας.

 

Ας ξεκινήσουμε βλέποντας τον ορισμό της εξίσωσης και ας διαπιστώσουμε γιατί τελικά δεν ισχύουν πάντα οι μαθηματικοί κανόνες στην καθημερινότητά μας, στις σχέσεις μας, στη ζωή μας.

 

Εξίσωση: μια ισότητα που αποτελείται από γνωστούς και άγνωστους παράγοντες και επαληθεύεται μόνο με ορισμένες τιμές των άγνωστων παραγόντων της.

 

Απλό; Όχι πάντα τόσο απλό, όταν έχουμε να κάνουμε με μη μετρήσιμα μεγέθη, με μη συγκρίσιμες καταστάσεις, με τέτοιους άγνωστους παράγοντες που όσο και να προσπαθούμε, όταν καταλήγουν να είναι γνωστοί, είναι αργά, συνήθως ανεπανόρθωτα αργά.

 

Οι άνθρωποι έχουμε την τάση -κάποιοι θα μπορούσαν να το χαρακτηρίσουν και ¨ανάγκη¨- να βγάζουμε συμπεράσματα. Να βλέπουμε συμπεριφορές, να κρίνουμε καταστάσεις και να οδηγούμαστε σε εκείνο το ένα, το μοναδικό, το αλάνθαστο συμπέρασμα. Σε εκείνο το -τις περισσότερες φορές- βιαστικό και αυθαίρετο συμπέρασμα. Οι άνθρωποι έχουμε την τάση, την ανάγκη, να θεωρούμε πράγματα, καταστάσεις και ανθρώπους, ως δεδομένους. Μέχρι εκείνη τη στιγμή που θα διαπιστώσουμε ότι δεδομένο δεν υπάρχει και τα δεδομένα από μόνα τους δεν δύνανται να οδηγήσουν, με ασφάλεια έστω, σε ένα τέτοιο.

 

Σας μπέρδεψα; Συνεχίζω, μήπως γίνω λίγο πιο κατανοητή, εστιάζοντας στο θέμα των σχέσεων. Τουλάχιστον, έτσι όπως τις αντιλαμβάνομαι εγώ. Σε αυτό το σημείο, λοιπόν, θα μοιραστώ μαζί σας ένα πολύ απλό παράδειγμα, για να σας δώσω να καταλάβετε για ποιόν λόγο πιστεύω ότι έρχεται η μέρα που προσγειωνόμαστε απότομα, διαπιστώνοντας ότι ο άλλος δεν ήταν τελικά τόσο δεδομένος όσο πιστεύαμε στις αρχές.

 

Δύο άνθρωποι συναντιούνται και γίνονται με τον καιρό ζευγάρι. Και έρχεται το πλήρωμα του χρόνου, που ένας από τους δύο (ίσως ο πιο θαραλλέος, ίσως πάλι ο πιο σίγουρος για τα συναισθήματά του) ξεστομίζει εκείνο το ¨σε αγαπώ¨. Δεν το λέει για να το πει. Όχι. Ξέρει τί σημαίνει. Αγαπάει τόσο πολύ που βάζει το να είσαι εσύ καλά πάνω από άλλα πράγματα, τα οποία είναι επίσης σημαντικά για αυτόν. Αγαπάει τόσο πολύ που είναι διατεθειμένος να σου αφιερώσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής του, του χρόνου του και του ενδιαφέροντός του. Αγαπάει τόσο πολύ που οι πράξεις του λένε καθαρά πόσο πολύ νοιάζεται για σένα. Αγαπάει τόσο πολύ που αρνείται να θυσιαστεί, επειδή πολύ απλά δεν πιστεύει ότι η αγάπη είναι χώρος θυσίας, και επειδή τίποτα από αυτά που προσφέρει δεν του φαίνονται ¨θυσία¨. Ίσως επειδή για αυτόν, αγάπη είναι απλά το συναίσθημα εκείνο που εγγυάται την ικανότητα να απολαμβάνουμε πράγματα μαζί...

 

Ο άλλος, λοιπόν, ο λιγότερο τολμηρός νιώθει τα ίδια. Σχεδόν τα ίδια. Μπορεί και ακριβώς τα ίδια, χωρίς όμως να έχει τους ίδιους τρόπους να εκφράσει την αγάπη του. Εξάλλου, ο καθένας αγαπάει όσο και όπως μπορεί. Ο καιρός περνάει και αυτό το ζευγάρι φτάνει στο σημείο να πιστεύει κάτι τόσο επιζήμιο, τόσο καταστροφικό, τόσο ψεύτικο: ¨Η αληθινή αγάπη είναι παντοτινή¨.

 

Ό,τι και να κάνεις...

Ό,τι και να μην κάνεις...

 

Πώς καταλήγει αυτό το ζευγάρι; Ο ένας εδώ και ο άλλος εκεί...

 

Όσοι είναι υπέρμαχοι, δε, αυτοί της άποψης, δηλ. ότι η αληθινή αγάπη είναι παντοτινή, είναι σαν να πιστεύουν ότι αν σε αγαπάει κάποιος, θα σε αγαπάει για όλη του τη ζωή. Γιατί άραγε δεν υπολογίζουν ότι η αγάπη, όπως συμβαίνει και με τα υπόλοιπα συναισθήματα, μπορεί να πέσει κι αυτή σε χειμέρια νάρκη, μπορεί να ξεθυμάνει, μπορεί να σβήσει, ακόμα και να χαθεί;

 

Δε θυμάμαι πού και πότε διάβασα το παρακάτω. Θυμάμαι μόνο ότι έμεινα να το διαβάζω ξανά και ξανά. Και μόλις κατάλαβα τι πραγματικά εννοούσε, έκλεισα το βιβλίο, το έβαλα στη θέση του και έπεσα να κοιμηθώ, διαπιστώνοντας ότι όλα τελικά είναι φθαρτά, ακόμα κι όταν δεν μιλάμε για ύλη, αλλά για κάτι άυλο, για κάτι άπιαστο, για κάτι ακαθόριστο, για κάτι που είναι αδύνατο να οριστεί.

 

Η αγάπη είναι φλόγα που σε καίει και σε καίει γιατί είναι φωτιά. Μια αιώνια φωτιά...όσο αυτή κρατάει...

 

Αν νομίζατε ότι σας τα λέω όλα αυτά σήμερα γιατί έχω το μαγικό φίλτρο και ξέρω πώς μπορεί κανείς να κρατήσει την αγάπη ζωντανή, λυπάμαι πραγματικά, αλλά χάσατε τον χρόνο σας, διαβάζοντας αυτό το κείμενο.

Όλα αυτά σας τα λέω απλά για να σας θυμίσω κάτι που θέλω να πιστεύω ότι θυμάστε και χωρίς την παρέμβασή μου.

 

Κανείς και τίποτα δεν είναι δεδομένο σε αυτή τη ζωή. 

 

Σήμερα μπορεί να είναι και η τελευταία μέρα που παίζω ενεργό ρόλο στη ζωή σου. Μη θεωρήσεις ότι το σημερινό μου ¨σε αγαπώ¨ σου εγγυάται και την αυριανή αιώνια αγάπη μου.

Σήμερα μπορεί και να είναι η τελευταία μέρα που θα είσαι κομμάτι από το κομμάτι μου. Αύριο μπορεί να έρθουν έτσι τα πράγματα που να μη γίνεται να εξακολουθήσεις να είσαι.

 

Δεν είμαι θιασώτης της φράσης που ισχυρίζεται ότι πρέπει να ζούμε την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία, μιας και πιστεύω πως αν δεχθώ να κάνω κάτι τέτοιο, είναι σαν να δέχομαι ταυτόχρονα ότι δεν με ¨παίρνει¨ να κάνω όνειρα, να βάλω χρονοδιαγράμματα, να θέσω στόχους κλπ κλπ κλπ.

 

Πιστεύω, όμως, ακράδαντα ότι οφείλουμε να προσπαθούμε καθημερινά για τις σχέσεις μας, για τα υποτιθέμενα κεκτημένα μας.

Επειδή αύριο, ή πιο σωστά σε μία ώρα από τώρα, μπορεί να μην ανήκουν πια στη σφαίρα του ¨ανήκω¨.

 

Καλό σας απόγευμα.

 

Με αγάπη,

Βίλυ

 

 

 

 

 

 

 

 

Τάκης Χρυσικάκος: ¨Κάποτε υπήρχε ο Μινωτής, η Παξινού, η Λαμπέτη. Τώρα ποιά πρότυπα να δείξω στα παιδιά μας;¨

Άνθος του γιαλού με τον Τάκη Χρυσικάκο

26 Οκτωβρίου – 2 Νοεμβρίου 2012

Πραγματοποιήθηκε, σήμερα το μεσημέρι, στο βιβλιοπωλείο IANOΣ η Συνέντευξη Τύπου για τη θεατρική παράσταση ¨Άνθος του γιαλού¨, η οποία θα ανέβει μόνο για 10 παραστάσεις στο Θέατρο Άνετον, με πρωταγωνιστή τον Τάκη Χρυσικάκο στον ρόλο του ¨αγίου των γραμμάτων¨, σε διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.

Ο γνωστός ηθοποιός, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου, απάντησε στην ερώτηση που συχνά του γίνεται τον τελευταίο καιρό από τον κόσμο: ¨Γιατί τώρα, Παπαδιαμάντη¨. ¨Το έργο πρωτοανέβηκε το 2005. Συνεπώς, παίζεται τώρα πια, επτά ολόκληρα χρόνια. Κάθε φορά είναι διαφορετική, κάθε ανέβασμα είναι αλλιώτικο. Οι εποχές είναι δύσκολες. Μετράμε απώλειες. Η λεγόμενη κρίση, όμως, είναι θέμα παιδείας. Δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με οικονομική κρίση, έχουμε να κάνουμε κυρίως με κρίση αξιών¨, ανέφερε χαρακτηριστικά ο Τάκης Χρυσικάκος, ενώ συμπλήρωσε: ¨Όλα αυτά τα χρόνια δίνονταν βάρος στο φαίνεσθαι. Ξεχάσαμε το ¨είναι¨. Η lifestyle νοοτροπία στην Ελλάδα ήταν κακουργηματική. Κάποιοι επώνυμοι και κάποιοι αρθρογράφοι προέτρεπαν τη νεολαία σε έναν τρόπο ζωής, όπου η κλεψιά είχε μετατραπεί σε κυρίαρχη ιδεολογία. Γι’ αυτό επέλεξα σε τέτοιους δύσκολους καιρούς Παπαδιαμάντη. Γιατί στον Παπαδιαμάντη θα συναντήσει κανείς 13.000 λέξεις, με τον Σεφέρη στη δεύτερη θέση, όπου κανείς θα συναντήσει 3.500 λέξεις. Την ίδια στιγμή που τα παιδιά σήμερα αρκούνται στο να χρησιμοποιούν το πολύ 10¨. Ο γνωστός ηθοποιός τόνισε ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να ξανασυστήσουμε στον κόσμο τις μεγάλες αξίες του τόπου. Όπως χαρακτηριστικά επεσήμανε, η εποχή επιτάσσει να σταθούμε στα μεγάλα πρότυπα. Και ένα από αυτά είναι αδιαμφισβήτητα ο Παπαδιαμάντης, ο οποίος μάζεψε τους πολύτιμους λίθους της χώρας μας, δηλαδή τη γλώσσα μας. ¨Κάποτε υπήρχε ο Μινωτής, η Παξινού, η Λαμπέτη. Τώρα ποιά πρότυπα να δείξω στα παιδιά μας;¨ αναρωτήθηκε ο Τάκης Χρυσικάκος.

Στη συνέχεια, ο αγαπητός ηθοποιός έδωσε ένα μήνυμα ελπίδας: ¨Και στην κοινωνία που ζούμε, σε αυτήν την ρημαγμένη κοινωνία, υπάρχουν αξίες. Αθόρυβοι άνθρωποι που δεν προβάλλονται μεν, προσφέρουν δε. Δίπλα σε αυτούς πρέπει να σταθούμε. Δίπλα σε εκείνους που τολμούν να πάνε αντίθετα στο ποτάμι¨.

Αμέσως μετά απάντησε στις ερωτήσεις των παρευρισκόμενων δημοσιογράφων ενώ μοιράστηκε μαζί τους συγκινητικά σχόλια των θεατών της παράστασης όλα αυτά τα χρόνια, μεταξύ των οποίων και τα παρακάτω. Το πρώτο από έναν βοσκό: «Δεν κατάλαβα τίποτα, αλλά δεν έχασα ούτε μια λέξη», και μετέπειτα εκείνο από μια κυρία που παρακολουθούσε για τρίτη φορά την παράσταση: «Πώς γίνεται να κάθομαι στην πλατεία του θεάτρου, να σας παρακολουθώ πάνω στη σκηνή και να μυρίζω θάλασσα;».

Συντελεστές:

Θεατρική προσαρμογή: Ερρίκος Μπελιές
Σκηνοθεσία: Μάνια Παπαδημητρίου
Εικαστική παρέμβαση: Νίκος Πετρόπουλος
Μουσική επιμέλεια: Λάμπρος Λιάβας
Φωτισμοί: Δήμος Αβδελιώδης

Πρόγραμμα Παραστάσεων:

Παρασκευή 26/10   ώρα: 21:15

Σάββατο 27/10       ώρα:18:15 & 21:15’

Κυριακή 28/10       ώρα:18:15 & 20:15

Δευτέρα 29/10       ώρα:21:15

Τρίτη 30/10           ώρα:21:15

Τετάρτη 31/10        ώρα:21:15

Πέμπτη 1/11           ώρα:21:15

Παρασκευή 2/11       ώρα:21:15   

Εισιτήρια:

Γενική είσοδος 12€,

με προπώληση εισιτηρίων από τον ΙΑΝΟ είσοδος 10€,

φοιτητικό – μαθητικό 10€, ομαδικά (σχολεία) 5€

Ισχύουν εισιτήρια ΟΓΑ

Προπώληση Εισιτηρίων:

Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ: Αριστοτέλους 7

τηλ: 2310 276 447

Γραφείο Τύπου

Βίλυ Αργυρούδη

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6957 268 739

Ο μικρότερος σταυρός!

Από το βιβλίο Στιγμές Σοφίας από όλον τον κόσμο, Εκδόσεις Αρχέτυπο

 

 

 

Σε ένα χωριό ζούσε ένας άνθρωπος που κάθε μέρα βλαστημούσε την κακή του τύχη για αυτά που του συνέβαιναν στη ζωή.

Ήταν πιστός χριστιανός, όμως θεωρούσε ότι κουβαλούσε βαρύ σταυρό στη ζωή του και δεν μπορούσε πλέον να το σηκώσει.

Ένα βράδυ, πριν κοιμηθεί, παρακάλεσε τον Θεό να ελαφρύνει το φορτίο του.

Το βράδυ εκείνο, ο Κύριος εμφανίστηκε στο όνειρό του.

Τον οδήγησε σε μια αποθήκη και του είπε:

¨Εμπρός, πήγαινε και άλλαξε το σταυρό σου με έναν άλλον, όποιον θέλεις¨.

Η αποθήκη ήταν γεμάτη σταυρούς, όλων των μεγεθών και σχημάτων, και ο καθένας είχε πάνω του γραμμένο το όνομα του ιδιοκτήτη του.

Ο άνθρωπός μας άρχισε να ψάχνει και κάποια στιγμή διάλεξε έναν μεσαίου μεγέθους σταυρό, όμως όταν είδε ότι πάνω του ήταν γραμμένο το όνομα ενός καλού του φίλου, τον άφησε.

Τελικά, μετά από πολλές δοκιμές, και όπως ο Θεός του είχε επιτρέψει, διάλεξε τον μικρότερο σταυρό που μπορούσε να βρει.

Προς μεγάλη του όμως έκπληξη, είδε ότι πάνω ήταν γραμμένο το δικό του όνομα...

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ ΚΟΛΛΕΓΙΟΥ ΑΝΑΤΟΛΙΑ ΤΟ 2012

Το Κολλέγιο Ανατόλια παρουσίασε και το 2012 υψηλά ποσοστά επιτυχίας των μαθητών του τόσο στις πανελλήνιες εξετάσεις όσο και στην εισαγωγή τους σε πανεπιστημιακά ιδρύματα στο εξωτερικό, επιβεβαιώνοντας τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στον χώρο της εκπαίδευσης. Η φετινή χρονιά, ήταν, επίσης, πλούσια σε διακρίσεις τις οποίες οι μαθητές του Ανατόλια απέσπασαν σε ελληνικούς και διεθνείς μαθητικούς διαγωνισμούς.

Πρωτιές και ποσοστά επιτυχίας στις πανελλαδικές εξετάσεις

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των φετινών πανελλαδικών εξετάσεις, το 95% των μαθητών του Ανατόλια που συμμετείχαν σε αυτές (συνολικά 173 μαθητές) εξασφάλισε την είσοδο του σε πανεπιστημιακό ίδρυμα. Το 92%, δηλαδή 152 μαθητές, εισήχθη σε σχολές ΑΕΙ και το 8% σε σχολές ΤΕΙ. Το 51% των επιτυχόντων (78 άτομα) πέρασε σε σχολή που ήταν μία από τις τρεις πρώτες επιλογές του.  Ενδεικτικά, 10 μαθητές εισήχθησαν σε Ιατρικές σχολές, 4 μαθητές σε Φαρμακευτικές σχολές, 31 μαθητές σε Πολυτεχνικές Σχολές, 11 μαθητές σε Νομικές σχολές και 13 μαθητές σε σχολές Οικονομικών Επιστημών.

Εικοσιτέσσερις μαθητές κατετάγησαν στους 10 πρώτους της σχολής τους και συγκεκριμένοι οι:

Στυλιανού Σοφία, 1^η Νομικής Θεσ/νίκης
Αβραμίδη Βασιλίνα, 1^η Φιλολογίας Θεσ/νίκης
Τσάγκας Θεοδόσιος, 1^ος Μηχανικών Χωροτ. & Ανάπτυξης Θεσ/νίκης
Τριανταφυλλίδου Μαρία, 2^η Οικονομικών Επιστημών Θεσ/νίκης
Νικολαίδου Βικτώρια, 2^η Οργάνωσης & Διοίκησης Επιχειρήσεων Μακεδονίας
Σαουλίδης Σταύρος, 2^ος Πληροφορικής ΤΕΙ Θεσ/νίκης
Φουρναράκη Δόμνα, 2^η Κοινωνικής Διοίκησης Θράκης
Χατζηνικολάου Άννα, 3^η Διεθνών & Ευρωπαϊκών Σπουδών Μακεδονίας
Κυριακίδης Αναστάσιος, 3^ος Μηχανολόγων Μηχανικών Δ. Μακεδονίας
Κάλφας Χαράλαμπος, 4^ος Μηχανολόγων Μηχανικών Θεσ/νίκης
Καραγκούνη Χρυσούλα, 4^η Εφαρμογών Ξένων Γλωσσών στη Διοίκηση & στο Εμπόριο – ΤΕΙ Ηπείρου
Χατζησταματίου Αγγελική, 5^η Πολιτικών Επιστημών Θεσ/νίκης
Χατζηβαλάση Στυλιανή, 7^η Πολιτικών Μηχανικών Θράκης
Παγώνη Αφροδίτη, 7^η Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων Μακεδονίας
Ευθυμιάδης Μιχαήλ, 7^ος Μηχανολόγων Μηχανικών Θεσ/νίκης
Γερμανού Μιχαέλα, 8^η Νομικής Θράκης
Μπάδης Χρυσοβαλάντης , 8^ος Μάρκετινγκ & Διοίκησης Λειτουργιών  Μακεδονίας
Αντωνακούδης Αθανάσιος, 9^ος Χημικών Μηχανικών Θεσ/νίκης
Αθανασιάδης Νικόλαος, 9^ος Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος Θεσ/νίκης
Δημητρίου Πασχάλης, 9^ος Ηλεκτρ. Μηχαν. & Μηχαν. Υπολογιστών Θεσ/νίκης
 Καδινοπούλου Νίκη, 9^η Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων Μακεδονίας 
 Χριστοπούλου Αικατερίνη, 9^η Νομική Θράκης
Γέραλης Φοίβος, 10^ος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Θεσ/νίκης
Σπυριδωνίδης Δημήτριος, 10^ος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών Μακεδονίας

 Εισαγωγή μαθητών σε ξένα πανεπιστήμια

Την εξαιρετική εικόνα των επιτυχιών σε ελληνικά πανεπιστήμια συμπληρώνουν οι επιτυχίες των μαθητών του Ανατόλια οι οποίοι εξασφάλισαν τη φοίτησή τους σε κορυφαία πανεπιστήμια της Αμερικής και της Ευρώπης. Συνολικά 72 μαθητές εισάγονται σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, από τους οποίους οι 30 σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ με υποτροφίες συνολικού ύψους 3,997,476 δολαρίων. Τα πανεπιστήμια είναι: Brown University, University of Chicago, Johns Hopkins University, MIT, Pomona College, Smith College, Williams College, University of Cambridge, Imperial College London, University College London, Warwick University, University of Bristol, University of Edinburgh, St. George’s London, East Anglia, King’s College κ.ά.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το συνολικό ποσό των υποτροφιών που απονεμήθηκαν, από το 2004 έως το 2012, από  πανεπιστήμια των ΗΠΑ σε μαθητές του Ανατόλια είναι 20.097.584 δολάρια.

Διακρίσεις σε διαγωνισμούς

Παράλληλα, μαθητές του γυμνασίου και του λυκείου του Ανατόλια απέσπασαν πλήθος διακρίσεων σε επιστημονικού και λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, πανελλήνιες και διεθνείς αθλητικές διοργανώσεις. Ενδεικτικά: 

Στον διεθνή διαγωνισμό  Zero Emission Racing Contest που πραγματοποιήθηκε στη Βουλγαρία, την Α΄ θέση κατέκτησαν οι μαθητές του Λυκείου Μάνος Περδικάκης και Γιώργος Πετκάκης οι οποίοι κατασκεύασαν κυψέλες καυσίμου και  θέτοντας σε λειτουργία οχήματα υδρογόνου.

Στην 6^η Διεθνή Ολυμπιάδα Αστρονομίας – Αστροφυσικής ο Θέμης Πράπας απέσπασε εύφημο μνεία.

Στους διαγωνισμούς «Θαλής» και «Ευκλείδης» της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας, βραβεύτηκαν 27 συνολικά μαθητές του Ανατόλια με πρώτα βραβεία και επαίνους. Πρώτο βραβείο κέρδισαν ο Θεόδωρος Κάλφας και ο Γιώργος Μπατζολής.

Στον Μαθηματικό Διαγωνισμό «Αρχιμήδης»  ο Νικόλαος Κουκουλεκίδης συμμετείχε στην 3^η φάση του.

Στον Πανελλήνιο Μαθητικό Ποιητικό Διαγωνισμό ο Ρένο Αγκόλι κέρδισε το 1^ο βραβείο, η Κατερίνα Δημητριάδου το 2^ο Βραβείο και η Αλεξάνδρα Τσιτσιλιάνου 1^ο έπαινο.

Στους Αγώνες Ρητορικής που πραγματοποιήθηκαν τον Απρίλιο με τη συμμετοχή 24 σχολείων, η ομάδα της Κυριακής Διόλατζη κατέλαβε την 1^η θέση. Η ομάδα της Αλίκης Στογιάννου ήρθε 2^η , ενώ ο Παναγιώτης Ποδιώτης κατέκτησε τη 2^η θέση στην κατηγορία του καλύτερου ομιλητή.

Στον διαγωνισμό Forensics 2012 ο Bruce Willis, μαθητής του ΙΒ, κατέκτησε την 1^η θέση στις κατηγορίες Ομαδική Συζήτηση και Εκφραστικής Ανάγνωσης , ανάμεσα σε 15 σχολεία και 460 μαθητές,  ενώ η ομάδα του Ανατόλια βρέθηκε στην 2^η θέση της ομαδικής κατάταξης.

Στο Ευρωπαϊκό Τουρνουά Συλλόγων Flanders Judo Cup ο μαθητής του Ανατόλια και αθλητής του τζούντο Γιώργος Μαλλιαρόπουλος κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο.

Στους Βαλκανικούς Αγώνες Κολύμβησης Εφήβων-Νεανίδων που πραγματοποιήθηκαν τον Απρίλιο στη Σερβία η Μαρία Δεληγκάρη κατέκτησε τρία μετάλλια, δύο αργυρά και ένα χάλκινο.

Στο Χειμερινό Πρωτάθλημα Κολύμβησης Θεσσαλονίκης για την κατηγορία παίδων o Χριστόδουλος Χριστοδούλου κατέκτησε τρία μετάλλια, δύο ασημένια και ένα χάλκινο.

Στο Χειμερινό Πρωτάθλημα Τεχνικής Κολύμβησης Βόρειας Ελλάδας η Άννα-Μαρία Χρυσάφη κατέκτησε δύο ασημένια μετάλλια.

Στο 4^ο Τεχνικό Διασυλλογικό Πρωτάθλημα της Ένωσης Tae – Kwon - Do Βορείου Ελλάδας ο Ιωάννης-Αριστείδης Κυράνος κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στο ατομικό παίδων.

 

 

 

Διαβάζοντας το...εφηβικό σου ημερολόγιο.

Εχθές το βράδυ, μετά από μια κουραστική ημέρα, έψαχνα απεγνωσμένα ένα τετράδιο που είχα όταν ακόμα δούλευα στην εφημερίδα. Άφαντο το τετράδιο. Βρε τί επικαλέστηκα τον Άγιο Φανούριο -μεγάλη η χάρη του-, τί παρακάλεσα τη μαμά μου να βάλει το χεράκι της, τί κατηγόρησα την αδερφή μου ότι είχε βάλει αυτή το δικό της, τίποτα...

Κι εκεί που έψαχνα μανιωδώς, εκεί που είχα κάνει τον κόσμο άνω-κάτω -είναι να μη βάλω κάτι στο μυαλό μου- έπεσα μπροστά σε κάτι άλλο. Σε κάτι σχεδόν ιερό, σε κάτι τόσο...μακρινό που φοβήθηκα και να το πιάσω στα χέρια μου. Στο ημερολόγιο που κρατούσα όταν ήμουν στην πρώτη γυμνασίου. Αισίως, δεκαέξι χρόνια πριν. Το έβαλα στο κρεβάτι μου, πέταξα κάτω ό,τι άλλο άσχετο είχα βγάλει στη φόρα, ψάχνοντας εκείνο το άλλο τετράδιο, και έμεινα αποσβολωμένη να το κοιτάω.

 

 

Ημερολόγιο κρατούσα από την πρώτη δημοτικού έως και τη δευτέρα λυκείου. Κάθε μέρα για δώδεκα ολόκληρα χρόνια. Μόλις τελείωνε κάποιο, το έβαζα στην άκρη και δεν το ξανάνοιγα ποτέ. Ποτέ και για κανέναν λόγο. Μόλις έγραφα και την τελευταία σελίδα, κλείνοντας με έναν συγκινητικό επίλογο, το έκλεινα, το κλείδωνα και το έβαζα σε μια ροζ βαλιτσούλα, μαζί με όλα τα υπόλοιπα. Σε αυτό το σημείο, να σημειώσω ότι αυτή η βαλίτσα δεν βρίσκεται σήμερα σπίτι μου και για να είμαι ειλικρινής δεν ένιωσα και ποτέ ότι θα ήθελα να ήταν εδώ. Με τα χρόνια, βλέπετε, έμαθα να πιστεύω ότι το παρελθόν πρέπει να μένει στο παρελθόν, το παρόν να βιώνεται ως παρόν και το μέλλον να έρχεται καθαρό και αμόλυντο, για να σε βρίσκει έτοιμο να το σεβαστείς και να το υποδεχτείς όπως του αρμόζει.

Πώς, άραγε, κατάφερε να ξεφύγει από τη ροζ βαλιτσούλα αυτό το ημερολόγιο;

Αφού αμφιταλαντευόμουν μέσα μου για το εάν έπρεπε να το ανοίξω για κανά μισάωρο, αποφάσισα να το τολμήσω.

¨H πρώτη μέρα που σου γράφω. Εδώ θα μοιραστούμε τις καλύτερες μα και τις χειρότερες στιγμές μου¨. Η πρώτη πρόταση στην πρώτη σελίδα. Μοιραστούμε, ε; Ενδιαφέρον... Το διάβαζα για περίπου δύο ώρες. Ο πρόλογος ήταν τουλάχιστον προφητικός, καθώς εκείνη η χρονιά είχε πολλές καλές και ακόμα περισσότερες κακές στιγμές. Θυμήθηκα ανθρώπους που είχα σχεδόν ξεχάσει, θυμήθηκα φίλους που έπαιξαν για πολλά χρόνια καθοριστικό ρόλο στη ζωή μου και σήμερα δεν είναι δίπλα μου και συνάντησα στις σελίδες του ανθρώπους που τότε πρωτογνώριζα και σήμερα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου.

Κάπου κάπου, εκεί ενδιάμεσα σε αλήθειες και φοβίες, εκεί ανάμεσα σε γέλια και κλάμματα, ξεπρόβαλλαν και κάτι δακρύβρεχτα στιχάκια της εποχής:

 

Σ΄αγαπώ γιατί δεν μπόρεσες να συγκρατήσεις το δάκρυ σου όταν μου είπες αντίο.

&

Ρώτησα τη θάλασσα τι εστί αγάπη, και μου έγραψε στην αμμουδιά: Έρωτας, πόνος δάκρυ!

 

Και λίγο παρακάτω ένα κομμένο άρθρο από την ¨Κατερίνα¨ με καυτές οδηγίες για το πρώτο φιλί:

¨Πλησιάζουμε τα χείλη στα δικά του, κλείνουμε τα μάτια, μισοκλείνουμε τα χείλη κι αφήνουμε το νου μας χαλαρό σε ένα γλυκό, τρυφερό παιχνίδι¨. Τί κι αν τελικά εκείνον τον χρόνο δεν εξελίχθηκε έτσι ακριβώς το πρώτο φιλί. Τι κι αν είχα τόσο άγχος και αγωνία που ούτε τα χείλη μου μισόκλεισα, ούτε το νου μου κατάφερα να αφήσω χαλαρό...

 

 

Πρέπει να παραδεχτώ ότι μέσα στις δύο ώρες που ξεφύλλιζα το ημερολόγιό μου, έκανα απέλπιδες προσπάθειες να καταλάβω εκείνη τη Βίλυ του 1996. Με τις υπερβολικές ευαισθησίες της, με τις αδικαιολόγητες ¨ρομαντικούρες¨ της, με τα επιτακτικά θέλω της, με τα ενοχικά πρέπει της.

Δε δυσκολεύτηκα να το θυμηθώ εκείνο το κορίτσι, δυσκολεύτηκα να το καταλάβω. Και σίγουρα, δυσκολεύτηκα να το βγάλω από το μυαλό μου το βράδυ που ακολούθησε. Μόλις ολοκλήρωσα την ανάγνωση του ημερολογίου, το έδωσα στη μαμά μου και της ζήτησα να το καταχωνιάσει κάπου που δεν θα ήταν εύκολη η πρόσβαση σε αυτό. Ίσως επειδή μαζί με αυτό είχα καταχωνιάσει τότε και μερικά από τα ¨πιστεύω¨μου, ίσως επειδή μαζί με αυτό είχα καταχωνιάσει τότε και μερικές από τις προσδοκίες, μερικά από τα όνειρά μου. Και δεν έχει έρθει ακόμα το πλήρωμα του χρόνου για τέτοιου είδους ¨ανασκαφές¨.

Θα κλείσω αυτήν την ανάρτηση, όπως τελείωσα και τον επίλογο εκείνου του ημερολογίου.

 

Μην ξεχνάς να σε αγαπάς!

 

Υ.Γ. Υπόσχομαι να προσπαθήσω!

 

Με αγάπη,

Βίλυ

 

 

 

Acta non verba (Έργα, όχι λόγια)

Από το βιβλίο Mea Culpa και άλλα ¨σημερινά¨ λατινικά, Εκδόσεις Γνώση

Για να κάνετε τους έξυπνους... Όχι πως δεν είστε... Και εκπαιδευτικό το moirasou.org...

Ab imo pectore

Κυριολεκτικά: από τα βάθη του στήθους μου. Δηλαδή: από τα βάθη της καρδιάς μου.

Ab irato

Εν βρασμώ...

Absit omen

Κούφια η ώρα που το ακούει...

Absum

Είμαι απών...

Actio est reactio

Η δράση είναι αντίδραση

Ad finem

Μέχρι τέλους

Ad honorem

Για την τιμή των όπλων...

Ad multos annos

Χρόνια Πολλά

Advocatus diaboli

Ο δικηγόρος του διαβόλου

Alea jacta est

Ο κύβος ερρίφθη

Alter ego

Το άλλο μου εγώ

Amantes amantes

Ένα ωραίο λογοπαίγνιο για τους ερωτευμένους που χάνουν τα μυαλά τους.

Ars gratia artis

Η τέχνη για την τέχνη

Audi, vide,tace

Άκου, βλέπε, μη μιλάς.

Beati pauperes spiritu

Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι

Carpe diem

Μην αφήσεις τη μέρα να πάει χαμένη.

Cogito ergo sum

Σκέφτομαι, άρα υπάρχω

De gustibus non est disputandum

Περί ορέξεως, ουδείς λόγος

Deo volente

Θεού θέλοντος

Divide et impera

Διαίρει και βασίλευε

Dixi

Είπα και ελάλησα

Dun vivimus, vivamus

Όσο ζούμε, ας ζήσουμε

Ego te provoco

Σε προκαλώ

Errare humanum est

Το σφάλλειν ανθρώπινον

Festina lente

Σπεύδε βραδέως

In somnis veritas

Τα όνειρα λένε την αλήθεια

Mea culpa

Το σφάλμα είναι δικό μου

Mors tua vita mea

Ο θάνατός σου, η ζωή μου

Multa paucis

Λέγε πολλά με λίγα λόγια

Non progredi est regredi

Όταν δεν προχωράς μπροστά, οπισθοχωρείς

Pereat

Ας πάει στα κομμάτια

Per unitatem vis

Η ισχύς εν τη ενώσει

Post festum

Κατόπιν εορτής

Λίγο πριν κοιμηθώ...

Όνειρα σου τραγουδάω...

Ήταν ένα ακόμα "προσεχώς" στο facebook: "Σε λίγο στο moirasou.org: ¨Λίγο πριν κοιμηθω...¨. (Υ.Γ. Όσοι δεν προλάβετε να το διαβάσετε σήμερα, δεν πειράζει. Κι αύριο μέρα είναι...)".
Και εκεί που έγραφα το "λίγο πριν κοιμηθώ...", κοιμήθηκα.  Και τελικά, δεν το ανέβασα. Είπα, λοιπόν, να επανορθώσω σήμερα. 

Όταν κοιμάσαι το βράδυ με τον άνθρωπό σου στο ίδιο κρεβάτι, δεν σου απομένει χρόνος για σκέψεις. Η ανάσα του, το ζεστό του σώμα, η σφιχτή αγκαλιά του, το χάδι του... Πού χρόνος για σκέψεις, για απολογισμούς, για αποφάσεις, για συν και πλην, για...αν έκανα εκείνο, αν δεν έκανα το άλλο, για...
Ένα τρυφερό φιλί θα σε νανουρίσει, ένα χέρι θα γλιστρήσει σιγανά στο σώμα σου, ένα...όνειρα γλυκά θα ζεστάνει το ¨είναι¨ σου και η μέρα θα τελειώσει όμορφα, όπως κι αν εξελίχθηκε.

Τί συμβαίνει, όμως, όταν ξαπλώνεις μόνος σου; Όταν οι σκέψεις θρονιάζονται ¨ετσιθελικά¨ στο μαξιλάρι σου; Όταν θυμάσαι για ακόμα μια φορά αυτό που σου έλεγε η μαμά σου, ότι τη νύχτα η ώρα είναι, λες και δεν έχει μόνο 60 λεπτά;
Υπό το ¨φως¨ της νύχτας -ναι η νύχτα έχει το δικό της φως- όλα μοιάζουν αλλιώς. Όλα μεγενθύνονται: η μοναξιά, ο φόβος, η ανασφάλεια, τα γιατί.

Όταν τα έχεις καλά με τη συνείδησή σου, κοιμάσαι ήσυχη, θυμάμαι να μου λένε.
Τα έχω. Τι γίνεται όταν αυτή δεν τα έχει καλά μαζί σου;

Κι επειδή της νύχτας τα καμώματα, τα βλέπει η μέρα και γελά, κάπου εδώ σταματάω.
Καληνύχτα σας και όνειρα γλυκά.

Με αγάπη,
Βίλυ


 

9 χρυσές συμβουλές για να κάνετε σπουδαία πρώτη εντύπωση.

Από το βιβλίο Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ, Εκδόσεις ΕΣΟΠΤΡΟΝ

 

 

Ας υποθέσουμε ότι πηγαίνετε να δώσετε μια συνέντευξη και θέλετε να κάνετε καλή πρώτη εντύπωση. Να έχετε υπόψη σας ότι οι άλλοι διαμορφώνουν το 90%  της γνώμης τους για σας μέσα στα πρώτα τέσσερα λεπτά και ότι το 60%-80% της εντύπωσης που θα κάνετε δεν θα έχει σχέση με τον προφορικό λόγο. 

Ιδού οι εννιά Χρυσές Συμβουλές για να τα πάτε καλά σε μια συνέντευξη:

1. Στο χώρο υποδοχής 

Βγάλτε το παλτό σας και, αν είναι δυνατόν, δώστε το στον υπάλληλο του χώρου υποδοχής. Αποφύγετε να μπείτε σε ένα γραφείο με τα χέρια γεμάτα αντικείμενα που σας κάνουν να φαίνεστε αδέξιοι και που μπορεί να σας πέσουν. Πάντα να στέκεστε στον χώρο υποδοχής-ποτέ να μην κάθεστε. Οι υπάλληλοι του χώρου υποδοχής θα περιμένουν να καθίσετε επειδή μόλις το κάνετε θα χαθείτε από το οπτικό πεδίο τους και δε θα οφείλουν πλέον να ασχοληθούν μαζί σας. Σταθείτε με τα δυο χέρια δεμένα πίσω από την πλάτη (αυτοπεποίθηση) και αρχίστε να ταλαντεύεστε αργά μπρος-πίσω χωρίς να κουνηθείτε από τη θέση σας (αυτοέλεγχος). Δείξτε ότι είστε εκεί.

2. Η Είσοδος

Η είσοδος που κάνετε δείχνει στους άλλους με ποιον τρόπο περιμένετε να σας φερθούν. Όταν η υπάλληλος υποδοχής σας δώσει το πράσινο φως για να μπείτε, περάστε μέσα χωρίς δισταγμό. Μη σταθείτε στην πόρτα σαν σκανδαλιάρης μαθητής που περιμένει να δει τον διευθυντή του σχολείου. Καθώς θα περνάτε μέσα στο γραφείο, φροντίστε να διατηρείτε την ίδια ταχύτητα. Όσοι δεν έχουν αυτοπεποίθηση "αλλάζουν ταχύτητα" και για λίγες στιγμές σέρνουν τα πόδια καθώς μπαίνουν. 

3. Η Προσέγγιση

Ακόμα κι αν ο άλλος μιλά στο τηλέφωνο, ψαχουλεύει ενα συρτάρι ή δένει τα κορδόνια του, προχωρήστε κατευθείαν προς το μέρος του με σιγουριά και με ομοιόμορφη κίνηση. Αφήστε κάτω τον χαρτοφύλακα, ντοσιέ ή ό,τι άλλο κρατάτε, σφίξτε του το χέρι και καθίστε αμέσως. Δείξτε στον άλλον ότι είστε συνηθισμένος να μπαίνετε με σιγουριά στα γραφεία και ότι δεν έχετε μάθει να περιμένετε. Οι άνθρωποι που περπατούν αργά ή κάνουν μεγάλες δρασκελιές δείχνουν πώς έχουν άφθονο χρόνο, δεν ενδιαφέρονται για αυτό που κάνουν ή δεν εχουν τίποτε άλλο να κάνουν. Όλα αυτά είναι θαυμάσια για συνταξιούχους εκατομμυριούχους και όσους ζουν στη Φλόριντα αλλά όχι για κάποιον που θέλει να εκπέμψει δύναμη, αυθεντία και ικανότητα, ή να εμφανιστεί ως υγιής και πιθανός ερωτικός σύντροφος. Τα άτομα που ασκούν επιρροή και που τραβούν την προσοχή των άλλων κινούνται κοφτά, με μέτριο ρυθμό και μέτριο δρασκελισμό. 

4. H χειραψία

Κρατήστε την παλάμη σας ίσια και εξισώστε την πίεση που δέχεστε. Αφήστε τον άλλον να αποφασίσει πότε θα τελειώσει τη χειραψία. Αν έχετε μπροστά σας ένα ορθογώνιο γραφείο, κινηθείτε αριστερά καθώς πλησιάζετε για να αποφύγετε να δεχθείτε μια χειραψία με την παλάμη του άλλου προς τα κάτω. Ποτέ μην ανταλλάσετε χειραψία ακριβώς πάνω από ένα γραφείο. Χρησιμοποιήστε το όνομα του άλλου δύο φορές κατά τα πρώτα 15 δευτερόλεπτα και μη μιλάτε ποτέ περισσότερο από 30 δευτερόλεπτα κάθε φορά.  

5. Όταν καθίσετε

Αν είστε αναγκασμένος να καθίσετε σε χαμηλό κάθισμα, ακριβώς απέναντι από τον άλλον, στρέψτετο κάθισμα 45 μοίρες από τον άλλον για να αποφύγετε να βρεθείτε παγιδευμένος στη θέση της...επίπληξης. Αν δεν μπορείτε να μετακινήσετε το κάθισμα, μετακινήστε το σώμα σας. 

6. Η περιοχή όπου θα καθίσετε

Αν σας καλέσουν να καθίσετε σε μια ανεπίσημη περιοχή του δωματίου, όπως ένα τραπέζι του καφέ, αυτό είναι θετικό σημάδι, επειδή το 95% των απορρίψεων στο χώρο των επιχειρήσεων προέρχεται από άτομα καθισμένα σε ένα γραφείο. Ποτέ μην κάθεστε σε έναν χαμηλό καναπέ όπου μπορείτε να βουλιάξετε τόσο ώστε να μοιάζετε με ένα ζευγάρι γιγάντια πόδια με ένα μικροσκοπικό κεφαλάκι στην κορυφή τους. Αν είστε αναγκασμένος, καθίστε με όρθια πλάτη στην άκρη του καθίσματος, έτσι ώστε να μπορείτε να ελέγχετε τις κινήσεις και τη γλώσσα του σώματός σας, προσανατολίζοντας το κορμί σας σε γωνία 45 μοιρών προς τον συνομιλητή σας

7. Οι χειρονομίες

Οι άνθρωποι που είναι ψύχραιμοι, ήρεμοι, συγκροτημένοι και ελέγχουν τα συναισθήματά τους, χρησιμοποιούν καθαρές, απλές και μελετημένες κινήσεις. Τα άτομα των ανώτερων κοινωνικών τάξεων χρησιμοποιούν λιγότερες χειρονομίες από αυτά των κατώτερων. Αυτό είναι ένα πανάρχαιο τέχνασμα στις διαπραγματεύσεις, οι άνθρωποι που έχουν εξουσία δεν χρειάζεται να κινούνται πολύ. Να έχετε υπόψη σας ότι οι κάτοικοι της Ανατολικής Ευρώπης χειρονομούν περισσότερο με το χέρι από τον αγκώνα και κάτω, ενώ αυτοί της Δυτικής και Νότιας Ευρώπης με ολόκληρο το μήκος του χεριού και τον ώμο. Όποτε είναι σκόπιμο, καθρεφτίστε τις χειρονομίες και τις εκφράσεις του άλλου.  

8. Η απόσταση

Ο σεβασμός απέναντι στον προσωπικό χώρο του άλλου θα πρέπει να είναι ακόμα μεγαλύτερος κατά τα πρώτα λεπτά της συνάντησης. Αν πλησιάσετε υπερβολικά, ο άλλος θα αντιδράσει με το να τραβηχτεί πίσω, γέρνοντας μακριά σας ή χρησιμοποιώντας επαναλαμβανόμενες κινήσεις όπως το ρυθμικό χτύπημα των δαχτύλων. Κατά κανόνα, μπορείτε να πλησιάζετε περισσότερο τους γνωστούς, αλλά θα πρέπει να μένετε σε μεγαλύτερη απόσταση από τις καινούρες γνωριμίες σας. Οι άνδρες συνήθως πλησιάζουν περισσότερο τις γυναίκες με τις οποίες συνεργάζονται, ενώ οι γυναίκες συνήθως τραβιούνται πιο μακριά όταν εργάζονται με άνδρες. Να δουλεύετε πιο κοντά στους συνομίληκους σας και πιο μακριά από όσους είναι σημαντικά νεότεροι ή μεγαλύτεροί σας σε ηλικία.

9. Η έξοδός σας

Μαζέψτε τα πράγματά σας ήρεμα και μελετημένα- όχι βιαστικά- ανταλλάξτε χειραψία, αν είναι δυνατόν, και βγείτε. Αν η πόρτα ήταν κλειστή όταν μπήκατε, κλείστε την πίσω καθώς θα βγαίνετε. Οι άνθρωποι πάντα σας κοιτάνε από πίσω την ώρα που φεύγετε, γι αυτό αν είστε άνδρας φροντίστε να έχετε γυαλίσει καλά το πίσω μέρος των παπουτσιών σας. Είναι μια περιοχή που πολλοί άνδρες παραβλέπουν και οι γυναίκες το επικρίνουν ιδιαίτεραα. 

Όταν μια γυναίκα αποφασίσει να φύγει, δείχνει με το πόδι της την πόρτα και αρχίζει να φτιάχνει το πίσω μέρος των ρούχων και των μαλλιών της, έτσι ώστε να δώσει καλή εντύπωση καθώς θα βγαίνει. 

Όταν φθάσετε στην πόρτα, γυρίστε αργά και χαμογελάστε. Είναι πολύ καλύτερο να θυμούνται το χαμογελαστό σας πρόσωπο, παρά τα οπίσθιά σας. 

Θυμηθείτε και αυτήν την σχετική ανάρτηση: http://moirasou.blogspot.gr/2012/10/20.html

 

«Άνθος του γιαλού»

του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

με τον Τάκη Χρυσικάκο

26 Οκτωβρίου – 2 Νοεμβρίου 2012

Θέατρο ΑΝΕΤΟΝ

Τα διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη Μοιρολόγι Φώκιας, Έρως – Ήρως, και Άνθος του γιαλού συνθέτουν τη θεατρική παράσταση με τίτλο «Άνθος του γιαλού» που παρουσιάζεται για 10 μόνο παραστάσεις, από την Παρασκευή 26 Οκτωβρίου έως Σάββατο 2 Νοεμβρίου, στο θέατρο ΑΝΕΤΟΝ.

Στον ρόλο του «αγίου των γραμμάτων» ο Τάκης Χρυσικάκος, μια ταπεινή και ταυτόχρονα επιβλητική παρουσία που καταφέρνει να αποδώσει την παπαδιαμαντική γλώσσα με μεγάλη δεξιότητα και μαεστρία ερμηνεύοντας  τα κείμενα που προσάρμοσε θεατρικά ο Ερρίκος Μπελιές με τις σκηνοθετικές οδηγίες της Μάνιας Παπαδημητρίου. Ο Λουδοβίκος των Ανωγείων ερμηνεύει το Μοιρολόγι της Φώκιας το οποίο μελοποίησε ειδικά για την παράσταση. 

Το «Άνθος του γιαλού» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 2005 και έχει ταξιδέψει σε πολλές πόλεις αποσπώντας εξαιρετικά σχόλια. Ενδεικτικά, ο Τύπος έγραψε για την παράσταση:

«Ο Τάκης Χρυσικάκος έκανε την έκπληξη. Για να μπορέσει ένας ηθοποιός να αποδώσει Παπαδιαμάντη δεν φθάνουν η τεχνική, οι φωνητικές ικανότητες και η συναισθηματική φόρτιση. Χρειάζεται πνευματικότητα, ταπείνωση και ταύτιση με το ύφος του συναξαριστή αφηγητή. Και ο Χρυσικάκος την έχει αυτήν την πνευματικότητα, μείγμα λογιοσύνης και ασκητισμού. Απολαύστε τον». ΤΑ ΝΕΑ

«Ήταν ένας Χρυσικάκος βγαλμένος από τα κείμενα του Παπαδιαμάντη – και αυτό δεν ήταν καθόλου εύκολο. Θέλω να συστήσω σ’ αυτούς που αγαπούν τις γοητευτικές παραστάσεις να δουν οπωσδήποτε -και να ακούσουν- αυτή τη παράσταση».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

«Μεταμορφώσιμη και γεμάτη αίσθημα, λεπτό χιούμορ και παραστατικότητα η ερμηνεία του Τάκη Χρυσικάκου. Όπου του δοθεί η ευκαιρία να δει ο αναγνώστης της στήλης την παράσταση, να μην τη χάσει»

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Τις ζεστές καλοκαιρινές βραδιές άμα τύχει και δείτε ότι ο Τάκης Χρυσικάκος παίζει κάπου κοντά σας “το άνθος του γιαλού” πηγαίνετε, δεν θα το μετανιώσετε. Λιτά Παπαδιαμαντικός, σε παρασύρει σιγά σιγά στον κόσμο του κυρ Αλέξανδρου, δηλαδή σου ανθρωπεύει την ψυχή»

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Συντελεστές:

Θεατρική προσαρμογή: Ερρίκος Μπελιές
Σκηνοθεσία: Μάνια Παπαδημητρίου
Εικαστική παρέμβαση: Νίκος Πετρόπουλος
Μουσική επιμέλεια: Λάμπρος Λιάβας
Φωτισμοί: Δήμος Αβδελιώδης

Πρόγραμμα Παραστάσεων:

Παρασκευή 26/10   ώρα: 21:15

Σάββατο 27/10       ώρα:18:15 & 21:15’

Κυριακή 28/10       ώρα:18:15 & 20:15

Δευτέρα 29/10       ώρα:21:15

Τρίτη 30/10           ώρα:21:15

Τετάρτη 31/10        ώρα:21:15

Πέμπτη 1/11           ώρα:21:15

Παρασκευή 2/11       ώρα:21:15        

Εισιτήρια:

Γενική είσοδος 12€,

με προπώληση εισιτηρίων από τον ΙΑΝΟ είσοδος 10€,

φοιτητικό – μαθητικό 10€, ομαδικά (σχολεία) 5€

Ισχύουν εισιτήρια ΟΓΑ

Προπώληση Εισιτηρίων:

Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ: Αριστοτέλους 7

τηλ: 2310 276 447

Γραφείο Τύπου

Βίλυ Αργυρούδη

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6957 268 739