Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

Ελεύθερη ή όχι...

Από το βιβλίο  A woman in this city, Εκδόσεις ΜΑΡΑΘΙΑ


Δε χαίρομαι που είμαι ελεύθερη γιατί:

  • Όταν αρρωσταίνω με πιάνει γκρίνια και δεν έχω κάποιον να με ανεχτεί και να νιώσω έτσι καλύτερα. 
  • Δεν έχω πού να χώσω τα κρύα πόδια μου το βράδυ. 
  • Όταν κλαίω με κάτι στην τηλεόραση δεν έχω κάποιον να κοιτάξω και να με καταλάβει, ή να με κοροιδέψει.
  • Όταν έχω ορεξούλες μου κόβονται γιατί δεν θέλω τον πρώτο τυχόντα, ούτε την βρίσκω με μπαταρίες. 
  • Δεν έχω κάποιον να βασιστώ για την μικρή, εάν αρρωστήσω. 
  • Δεν συναναστρέφομαι εύκολα με ζευγάρια κι βραδιές μπιρίμπα. 
  • Δεν έχω αμάξι, δύσκολα μπορώ να ψωνίσω και δεν έχω κάποιον να κατεβάσει τα πράγματα από το πατάρι ή να αλλάξει μια λάμπα. 
  • Μου λείπει το χάδι στο μάγουλό μου κι η θέα δύο ματιών μέσα στα μάτια μου. 
  • Μου λείπει η αίσθηση ότι με κάποιον αγαπιόμαστε. 
  • Σπαταλάω ενέργεια για να επιβιώσουμε ενώ θα ήθελα να χτίσουμε. 
  • Θα ήθελα -ίσως- και ένα ακόμα παιδί. 
  • Κάνω παρέα με μικρότερους και νιώθω λίγο εκτός. 
  • Δεν μπορώ να αφεθώ στα χέρια του άλλου και να κάνω ένα διάλειμμα. 
  • Δεν θέλω να ειμαι από αυτές που αφοσιώνονται στο παιδί τους και δεν κάνουν τίποτα άλλο. 
  • Δεν νιώθω ασφαλής. 
Χαίρομαι που είμαι ελεύθερη γιατί:

  • Μπορώ να βγω κάποια βράδια και να θυμηθω ότι είμαι ακόμα ζωντανή. 
  • Δεν έχω να σπάω το κεφάλι μου για το μαγείρεμα, ούτε πιέζομαι για πλυντήριο κι σιδέρωμ και άλλα βάρη ενός τρίτου προσώπου. 
  • Ο μεγάλος έρωτας μπορεί να είναι ακόμα εκεί έξω και να έρθει. 
  • Δεν δίνω λογαριασμό σε ποιόν μιλάω, γιατί, και άλλες τέτοιες αηδίες. 
  • Δεν πρέπει να χαιδεύω τον εγωισμό κι την ανασφάλεια του άλλου επειδή είμαι αυτή που είμαι. 
  • Δεν χρειάζεται να δικαιολογώ τις αποφάσεις μου και τις σκέψεις μου σε κανέναν. 
  • Δεν πάω κάμπινγκ ενώ δεν θέλω, επισκέψεις που δεν γουστάρω, και δεν ανέχομαι βλάκες ανεγκέφαλους φίλους ή σόι χώνευτο για χάρη της αρμονίας. 
  • Δεν βαριέμαι, ή αν βαριέμαι ξεκουνιέμαι, δεν χρειάζεται να περιμένω τη συμμετοχή του άλλου, ούτε να νιώθω άσχημα αν κάνω κάτι χωρίς αυτόν. 
  • Αποφασίζω τί είναι καλύτερο για το παιδί χωρίς ατελείωτες συζητήσεις. 
  • Γνωρίζω πολύ κόσμο και διευρύνω την αντίληψή μου.
  • Αυξηθηκε η αυτοπεποίθησή μου. 
  • Δεν χρειάζεται να είμαι θύμα, φύλακας ή αφεντικό κανενός. 
  • Αν θέλω πετάω τα ρούχα μου στο πάτωμα και τα ξανασηκώνω σε 2 βδομάδες. 
  • Δεν τσακώνομαι για το κοντρόλ. 
  • Δε νιώθω τύψεις κάθε φορά που θα μου μιλήσει ο οποιοσδήποτε, ούτε φόβο μη γίνει καβγάς. 
  • Δε φοβάμαι να δείξω ότι είμια καλή σε κάτι από φόβο μη δημιουργηθεί φασαρία. 
  • Φλερτάρω με πολλούς αν θέλω. 
  • Πήρα την ευθύνη του εαυτού μου στα χέρια μου και ωρίμασα. 
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: 
Τα παραπάνω είναι η γνώμη της συγγραφέος του βιβλίου A woman in this city, η οποία δηλώνει ότι στην τελική προτιμάει να είναι a single woman, αλλά δεν αντέχει το να είναι a single parent.
Εγώ πάλι, αν και υπήρξα μόνη μου πολλάαααα χρόνια (και ποτέ δεν το μετάνιωσα), δεν θα άλλαζα με τίποτα αυτά τα δύο ζεστά χέρια γύρω από το σώμα μου το βράδυ, πριν κοιμηθώ. Περί ορέξεως....




Δεν υπάρχουν σχόλια: